Sophie: ‘De hoogte lijkt me geen probleem, klimmen maar! Dat was mijn eerste gedachte toen we de boulderhal inliepen, waar de muziek trouwens ook te horen was. Dat zullen we nog wel zien… Enthousiast begon ik direct aan mijn eerste klim van de makkelijkste routekleur. Dat was lastiger dan ik dacht! Ik had gedacht dat ik tijdens de klim wel zou ontdekken hoe ik me kon vasthouden en manoeuvreren. Het viel me later pas op dat, de mensen die er waren, – in tegenstelling tot wat ik deed – ruim de tijd namen om de wand te observeren, een route te bedenken en daarna pas rustig te starten met klimmen.

Eenmaal bijna bij de top, kwam ik toch mijn hoogtegrens tegen. Dit had ik niet van mezelf verwacht, maar zo los klimmen voelt wel even anders dan het reguliere klimmen waarbij je altijd nog aan een touw hangt als je  valt. Ik zette me met een gek gilletje van de wand af, om vervolgens op de mat neer te ploffen. Nog maar een keer – mindful – proberen.’

Frieda: ’JA! Ik voelde me net een klein kind in een bos vol klimvriendelijke bomen, die ik dan ook het liefst allemaal wil uitproberen. Ondanks mijn hoogtevrees of misschien wel juist daardoor, zou ik vaker willen gaan. Kan ik leren om hier anders mee om te gaan en dit ook toepassen in andere situaties waarin ik met angst word geconfronteerd?  Verder was het ook vooral heel leuk en ontspannen om te doen vanwege de muziek die gedraaid werd en de aandacht/ concentratie die deze sport van je vraagt. Het maakt je als vanzelf mindful, helemaal aanwezig in het moment’.

Ervaring met klimmen is niet per se nodig, maar lijkt ons wel een pré. Met een (gratis) introductie Boulderbasics kan je waarschijnlijk ook goed van start. Kracht in armen en benen is ook handig.